Toch niet alweer een snack he, Slomo? Jawel, sorry, ik kan er niks aan doen. Misschien dat het niet zo erg is als ik zeg dat dit een erg lekkere snack is? Perkedel tahoe met kip. Echt. Lekker. (Zeker als je van tahoe houdt.) Er bestaat een bijgerecht dat ook perkedel tahoe heet, maar dan zijn de balletjes kleiner, niet …

Eigenlijk zou ik moeten schrijven: perkedel djawa, of frikadel djawa. Maar ja, ik vind Javaanse balletjes leuker klinken, enne, what’s in a name…? Goed, Javaanse balletjes dus. Lekker als bijgerecht en lekker als snack. Lekker zonder saus en lekker met saus. Soms maak ik er pindasaus bij, maar meestal een saus van ketjap, dezelfde saus die ik gebruik bij sate …

Onze koelkast, en ook het aanrecht trouwens, is van vaak een verzamelplaats van bakjes, zakjes, kommetjes en schaaltjes met allerlei restjes. Immers, zomaar eten weggooien doe je niet als je een oorlog hebt meegemaakt (weliswaar was dat in mijn geval de Golfoorlog in Irak, maar het gaat om het idee). Afgelopen week zat ik, gehurkt voor de koelkast, een inventaris …

Daar sta ik dan, een beetje sip naar buiten te turen. Binnen ligt een grote schaal met een berg sate babi, klaar om geroosterd te worden, maar buiten regenen de mussen van het dak. Met zulk weer zei mijn oma altijd: “Het regent paarde-ogen, Joedie, je kunt maar beter binnen blijven.” *Zucht* Binnen blijven ja. Wat een takkeweer! En wat …

Ja, ik weet het, bapao is eigenlijk een Chinees gerecht. De voorloper, de mantou, later ook baozi genoemd, werd voor het eerst gemaakt ten tijde van de drie koninkrijken (dát is nog ‘ns een oud broodje) en is bedacht, zo gaat het verhaal, door een (miltair) strateeg genaamd Zhuge Liang. Maar goed, bapao is al een eeuw of wat Indo food, …

Van de week aten wij rendang en ik wilde er iets van groente bij. Of op zijn minst iets wat daarop lijkt. Ik had nog Chinese kool (die had ik gedeeltelijk nodig voor een bapao-vulling) en er lag ook nog een blok tahoe naar mij te loeren (“Hee, Slomo, ben ik niet ‘ns aan de beurt?!”). Nou, okee, iets met …